-
1 ustawać
(książk: kończyć się) to ceasenie ustawać w wysiłkach — to persist in lub with one's efforts
* * *ipf.1. (= kończyć się) stop, cease; (o ulewie, uczuciu) subside; nie ustawać persist, go on, last; ustać na chwilę (o gorączce, bólu, tętnie) intermit.2. przest. (= opadać z sił) be exhausted; ustać z wyczerpania be ready to drop, be overfatigued; nie ustawać w staraniach keep trying.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ustawać
См. также в других словарях:
uciec — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny
uciekać — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
